Στυτική Δυσλειτουργία

Στυτική Δυσλειτουργία και Σεξουαλική Υγεία

Η σεξουαλική υγεία αποτελεί δικαίωμα του άνδρα κάθε ηλικίας αλλά πλέον και επιλογή. Η διαταραχή της σεξουαλικής υγείας του άνδρα αποτελεί ευρύ πεδίο μελέτης της σύγχρονης Ανδρολογίας που έχει πλέον να προτείνει σύγχρονες και αποτελεσματικές θεραπείες στο μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων που αφορούν σε αυτό το θέμα.

Συχνότερη αιτία σεξουαλικής δυσλειτουργίας στον άνδρα είναι οι διαταραχές της στύσεως.

Η στυτική δυσλειτουργία που στην πραγματικότητα δεν είναι πάθηση αλλά σύμπτωμα, είναι η συνεχής ή περιοδική αδυναμία επίτευξης ή διατήρησης της στύσης, για να υπάρξει μία επιτυχημένη σεξουαλική επαφή. Χαρακτηρίζεται σύμπτωμα γιατί η εμφάνισή της συχνά είναι συνέπεια υποκείμενης παθολογίας όπως Σακχαρώδους Διαβήτη, Στεφανιαίας Νόσου κ.α.

Σημαντική είναι η διαπίστωση αν πρόκειται για διαταραχή της ίδιας της στύσης, της εκσπερμάτισης, της ερωτικής επιθυμίας, του οργασμού ή ο συνδυασμός αυτών.

Το 52% των ανδρών μεταξύ 40-70 ετών εμφανίζουν κάποια μορφή στυτικής δυσλειτουργίας ενώ η συχνότητα της διαταραχής αυξάνει με την ηλικία. Σήμερα, με τη χρήση νεότερων διαγνωστικών μεθόδων μπορεί να διαγνωστεί οργανική βλάβη στο 50-80% των ασθενών με διαταραχές στύσης. Στις νεαρότερες ηλικίες έχει βρεθεί ότι περίπου το 30% των ασθενών εμφανίζει οργανικές βλάβες, ενώ ψυχογενείς παράγοντες υπάρχουν στο 70%. Σε ηλικίες 35-50 ετών υπάρχουν οργανικά αίτια στο 57%, ενώ ψυχογενή στο 43%. Σε μεγαλύτερες ηλικίες (>50 ετών), οργανικά αίτια υπάρχουν στο 85% και ψυχογενή στο 15%.

Το ιατρείο στυτικής δυσλειτουργίας, εξασφαλίζοντας υψηλού επιπέδου διαγνωστική προσέγγιση αλλά και εξατομικευμένη θεραπεία, στηρίζει με συνέπεια το δικαίωμα του άνδρα στη σεξουαλική υγεία.

Η διάγνωση για την στυτική δυσλειτουργία γίνεται με τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού, την ενδελεχή κλινική εξέταση, ενώ συχνά απαιτείται γενικός και ειδικός εργαστηριακός έλεγχος. Η χρήση διεθνώς εξειδικευμένων ερωτηματολογίων επιτρέπει τη βαθμολόγηση των συμπτωμάτων και την παρακολούθηση της εξέλιξης της θεραπείας.
Τα τελευταία 20 χρόνια η εξέλιξη στη θεραπευτική προσέγγιση της στυτικής δυσλειτουργίας είναι θεαματική με αποτέλεσμα να υπάρχει ευρεία επιλογή θεραπευτικών επιλογών, που περιλαμβάνει συντηρητικές μεθόδους αντιμετώπισης, όπως η ψυχοθεραπεία, η φαρμακευτική αγωγή με δισκία ή ενέσεις κ.α. αλλά και χειρουργική θεραπεία με την εφαρμογή πεϊκών προθέσεων.

Σε κάθε περίπτωση η αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας, οι συνοδές παθήσεις και οι επιθυμία του ασθενούς θα προσδιορίσουν και την ανάλογη θεραπευτική επιλογή.