Θηλώματα, όγκοι ουροδόχου κύστης

Όγκοι Ουροδόχου Κύστης – Μέθοδοι Αντιμετώπισης

Οι όγκοι ουροδόχου κύστης είναι πολυποειδείς, μισχωτοί όγκοι, με τη μορφή πολυπόδων, η γένεση των οποίων- στην πλειοψηφία των ασθενών -έχει άμεση σχέση με τους μεταβολίτες του καπνού. Η κύρια εκδήλωσή τους είναι η μακροσκοπική αιματουρία, δηλαδή η πρόσμειξη αίματος στα ούρα χωρίς πόνο. Το μειονέκτημα αυτών των επιφανειακών καρκινωμάτων είναι η συχνή υποτροπή τους, έστω και αν εξαιρεθούν ριζικά. Το πλεονέκτημά τους είναι πως δεν σκοτώνουν, δε δίνουν μεταστάσεις αλλά μια μελλοντική υποτροπή τους μπορεί να είναι σε πιο επιθετική μορφή, ειδικά αν οι ασθενείς συνεχίζουν να καπνίζουν. Για να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής, μετά τη ριζική εξαίρεση των μορφωμάτων αυτών, πάντα ενδοσκοπικά μέσα από την ουρήθρα, ακολουθείται πρόγραμμα έγχυσης κάποιων χημειοθεραπευτικών φαρμάκων μέσα στην ουροδόχο κύστη σε τακτά χρονικά διαστήματα, συνήθως καλά ανεκτά. Μια μορφή των παθολογικών αυτών διεργασιών της ουροδόχου κύστης αποτελεί το ενδοκυττάριο ουροθηλιακό καρκίνωμα in situ, το οποίο είναι μεν επιφανειακό, αλλά αν δεν ακολουθήσει κατάλληλη θεραπεία (ενδοκυστικές εγχύσεις BCG), μπορεί να εξελιχτεί σε διηθητικό καρκίνωμα της κύστης, την πιο επιθετική μορφή καρκίνου του οργάνου αυτού. Όπως ειπώθηκε, η χειρουργική εξαίρεση των θηλωμάτων της ουροδόχου κύστης γίνεται ενδοσκοπικά μέσα από την ουρήθρα με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, ως απόξεση και καυτηριασμός της ρίζας ή βάσης του θηλώδους όγκου, μέθοδος ανώδυνη, με μια ημέρα νοσηλεία.